Załącznik nr 1 do uchwały nr 14/2015 z dnia 15 grudnia 2015 roku

Zasady selekcji populacyjnej i osobniczej zwierząt łownych w Polsce oraz zasady postępowania przy ocenie zgodności odstrzałuwraz ze zmianami wynikającymi
z uchwały Okręgowej Rady Łowieckiej w Opolu

z dnia 8 maja 2018 roku (zmiany podkreślone i pogrubione).

1. W zasadach selekcji samców zwierzyny płowej funkcjonuje określenie:
a) osobnik selekcyjny:
– u łosi określenie to odnosi się do byka o porożu badylarza do formy ósmaka regularnego włącznie,
– u pozostałych jeleniowatych i u muflonów jest to osobnik o określonych dla danego wieku (rozdział VI) cechach poroża lub ślimów, lub o porożu i ślimach mniej rozwiniętych lub zdeformowanych (myłkus),
– guzikarze, szpicaki, szydlarze, myłkusy – określenia te są aktualne w odniesieniu do wcześniejszych określeń tych form poroża opisanych w literaturze łowieckiej.
b) osobnik łowny:
– u łosi jest to osobnik o formie poroża badylarza powyżej regularnego ósmaka oraz półłopatacza i łopatacza,
– u pozostałych jeleniowatych i u muflonów jest to osobnik w określonym wieku bez względu na cechy poroża lub ślimów.

1. Okręgowe Rady Łowieckie w celu ochrony jakości populacji, po konsultacji z Lasami Państwowymi, mogą określić inne formy i cechy (z wyłączeniem masy) poroża osobników selekcyjnych.

2. Planowana wielkość pozyskania zwierzyny grubej zależna jest od zagęszczenia, możliwości siedliskowych i wieloletnich łowieckich planów hodowlanych.

3. Za zrealizowany odstrzał zgodny z zasadami selekcji, zwany dalej „prawidłowym” należy uznać odstrzał:
   – wykonany zgodnie z upoważnianiem do wykonywania polowania,
   – samców o cechach selekcyjnych wykonany na upoważnienie do odstrzału samca

   łownego bez względu na jego wiek.

4. Oceny odstrzału samców zwierzyny płowej i muflonów zgodnie z poniższymi

   zasadami dokonują komisje, o których mowa w art. 42 d ustawy Prawo łowieckie

   i § 127 pkt 17 Statutu PZŁ.

5. Przeliczanie stanu liczebnego zwierzyny grubej i muflonów następuje w odniesieniu

   do powierzchni obwodu łowieckiego, do powierzchni leśnej oraz bagiennej

   w przypadku łosia.

6. W obszarach występowania dużych drapieżników ujętych w załączniku II Dyrektywy

   Siedliskowej, należy w wieloletnich łowieckich planach hodowlanych uwzględnić ich

   obecność.

7. Dochodząc do pożądanej liczebności i struktury płci zwierzyny grubej, dopuszcza się

   odstępstwa od przyjętych zasad.

1

Zasady gospodarowania populacjami zwierzyny grubej obejmują działy:

I. Metody szacowania liczebności.
II. Określanie zagęszczeń.
III. Określanie struktury płci.
IV. Określanie przyrostu zrealizowanego.
V. Planowanie wielkości i struktury pozyskania.
VI. Zasady selekcji jeleniowatych i muflonów.
VII. Wielkości odstępstw w ocenie prawidłowości odstrzałów.
VIII. Ocena prawidłowości odstrzału i procedury przy jej wykonywaniu. IX. Wycena medalowa.

I.

Metody szacowania liczebności

Szacowanie liczebności zwierzyny z uwzględnieniem różnicy zagęszczenia między powierzchnią leśną i nie leśną, należy sporządzać w rejonach hodowlanych lub obwodach łowieckich w jednym terminie w celu ustalenia stanu na dzień 10 marca. Zaleca się stosowanie następujących metod wg uznania dzierżawców i zarządców obwodów łowieckich.

Łoś, jeleń szlachetny, jeleń sika, daniel – szacowanie liczebności w rejonie hodowlanym w jednym terminie w celu ustalenia stanu na dzień 10 marca. Zalecane metody: tropienia, próbne pędzenia oraz inne metody opisane w literaturze.

Sarna, muflon, dzik – szacowanie liczebności w obwodzie łowieckim w jednym terminie w celu ustalenia stanu na dzień 10 marca. Zalecane metody: tropienia, próbne pędzenia oraz inne metody opisane w literaturze.

II. Zagęszczenie zwierzyny

Minimalne zagęszczenie zwierzyny (przed okresem polowań), dopuszczające eksploatację populacji, określa się na następującym poziomie:

1. Łoś – powyżej 5 osobników na 1000 ha powierzchni leśnej i bagiennej obwodu łowieckiego.

2. Jeleń szlachetny – powyżej 3 osobników na 1000 ha powierzchni obwodu łowieckiego.

3. Jeleń sika – ze względu na zagrożenie populacji jelenia szlachetnego poprzez krzyżowanie należy dążyć do eliminacji tego gatunku.

4. Daniel – powyżej 3 osobników na 1000 ha powierzchni obwodu łowieckiego.

5. Sarna – powyżej 1,5 osobnika na 100 ha powierzchni obwodu łowieckiego.

6. Muflon – powyżej 3 osobników na 1000 ha powierzchni obwodu łowieckiego.

7. Dzik – zagęszczenia do uznania przez dzierżawcę lub zarządcę obwodu łowieckiego.

Zarządzanie populacją łosia i jelenia szlachetnego odbywa się na poziomie łowieckiego rejonu hodowlanego.

2

Sporządzając wieloletnie łowieckie plany hodowlane określające docelową liczebność poszczególnych gatunków zwierzyny grubej w rejonach hodowlanych, należy zagęszczenie poszczególnych gatunków dostosować do warunków przyrodniczych, presji dużych drapieżników oraz szkód powodowanych przez zwierzynę w uprawach leśnych i rolnych.

III. Struktura płci

Dla jeleniowatych i muflonów struktura płci powinna cechować się dominacją samic w stosunku do samców w zakresie od 1,2 do 2,0 (liczba samic w stosunku do 1 samca).

IV. Określanie przyrostu zrealizowanego

1. Łoś – do 70% wiosennego stanu klęp.

2. Jeleń szlachetny – do 70% stanu wiosennego łań.

3. Jeleń sika – do 70% stanu wiosennego łań.

4. Daniel – do 70% stanu wiosennego łań.

5. Sarna – do 70% wiosennego stanu kóz.

6. Muflon – do 60% wiosennego stanu owiec.

7. Dzik – do 250% ogólnego stanu wiosennego.

V. Planowanie wielkości i struktury pozyskania
1. Łoś
Planowana wielkość pozyskania zależna jest od zagęszczenia, przyrostu zrealizowanego, możliwości siedliskowych i wieloletnich łowieckich planów hodowlanych. Struktura pozyskania: klępy – do 50%, byki – do 50%, łoszaki – do 30%.

2. Jeleń szlachetny

Planowana wielkość pozyskania zależna jest od zagęszczenia, przyrostu zrealizowanego, możliwości siedliskowych i wieloletnich łowieckich planów hodowlanych.
Struktura pozyskania: łanie – do 60%, byki – do 50%, cielęta – do 30%.

3. Jeleń sika

Ze względu na zagrożenie populacji jelenia szlachetnego poprzez krzyżowanie należy dążyć do eliminowania tego gatunku w miejscach występowania. Wielkości pozyskania i struktury – nie określa się.

4. Daniel

Planowana wielkość pozyskania zależna jest od zagęszczenia, przyrostu zrealizowanego, możliwości siedliskowych i wieloletnich łowieckich planów hodowlanych.
Struktura pozyskania: łanie – do 50%, byki – do 50%, cielęta – do 30%.

5. Sarna

Planowana wielkość pozyskania zależna jest od zagęszczenia, przyrostu zrealizowanego, możliwości siedliskowych i wieloletnich łowieckich planów hodowlanych.
Struktura pozyskania: kozy – do 50%, kozły – do 50%, koźlęta – do 30%.

3

6. Muflon

Planowana wielkość pozyskania zależna jest od zagęszczenia, przyrostu zrealizowanego, możliwości siedliskowych i wieloletnich łowieckich planów hodowlanych.
Struktura pozyskania: owce – do 50%, tryki – do 50%, jagnięta – do 30%.

7. Dzik

Gospodarowanie populacją: dzierżawca lub zarządca ustala liczbę dzików w obwodzie do pozyskania bez względu na wiek i płeć.

VI. Zasady selekcji jeleniowatych i muflonów

Przyjęte zasady selekcji należy stosować w rejonach hodowlanych w zależności od jakości i kondycji populacji.

Osobniki żeńskie i młodzież

Zasady odnoszą się do wszystkich gatunków. Dokonując odstrzału samic czy młodzieży, w pierwszej kolejności należy eliminować osobniki z widocznymi wadami budowy, w złej kondycji, o matowej, zmierzwionej pokrywie włosowej. Oceniając kondycję u samic, trzeba uwzględnić stan grzęz. Wychudzona sylwetka i powiększone grzęzy świadczą o intensywnym karmieniu potomstwa i eliminacja takiej samicy negatywnie wpłynie na rozwój pozostawionego potomstwa. Przy odstrzale samic i potomstwa w pierwszej kolejności należy dokonać odstrzału ich potomstwa, a następnie samicy.

Osobniki męskie

1. Zasady odstrzału samców

a) Byki łosie

4

Za odnogę przyjmuje się odrost o długości powyżej 5 cm.

b) Jeleń szlachetny

Za odnogę przyjmuje się odrost o długości powyżej: – 2 cm w pierwszym porożu,
– 10 cm w drugim porożu i starszych.

c) Jeleń sika

Nie przewiduje się zasad selekcji opartych na formach poroży.

5

d) Daniel

e) Sarna

Za odnogę przyjmuje się odrost o długości:
– powyżej 2 cm w pierwszym i drugim porożu, – powyżej 4 cm w trzecin porożu i starszych.

f) Muflon

6

*Za selekcyjne niezależnie od wieku uznaje się tryki, u których następuje wrastanie ślimów w kark lub żuchwę oraz tryki o kącie rozwarcia ślimów odbiegającym od 90o

VII. Wielkości odstępstw w ocenie prawidłowości odstrzałów. 1. Wiek samca:

Sarna, jeleń szlachetny, daniel

– dopuszcza się pomyłkę w ocenie wieku przez myśliwego, przed dokonaniem odstrzału, do 1 roku powyżej pierwszego poroża.
Muflon
– dopuszcza się pomyłkę w ocenie wieku, przed dokonaniem odstrzału, przez myśliwego do 1 roku powyżej trzeciego roku życia.

2. Pomiary poroży, ślimów:
– dopuszcza się tolerancję w ocenie pomiarów liniowych do 20% ich wartości.

7

VIII. Ocena prawidłowości odstrzału i procedury przy jej wykonywaniu

1. 1)  Oceny odstrzału samców zwierzyny płowej i muflonów, co do jej zgodności z zasadami selekcji osobniczej, zwanej dalej oceną, dokonują okręgowe komisje do spraw oceny prawidłowości odstrzałów, zwane dalej komisjami, powołane przez okręgowe rady łowieckie. Komisja pracuje w składach oceniających, które powoływane są tylko spośród członków komisji, przez zarządy okręgowe PZŁ, z uwzględnieniem przepisu art. 42d ustawy z dnia 13 października 1995 r. Prawo łowieckie (Dz.U. 2013, poz. 1226 j.t.);

2. 2)  w skład komisji jako przedstawiciele PZŁ mogą wchodzić jedynie członkowie posiadający uprawnienia selekcjonerskie;

3. 3)  właściwymi dla dokonania oceny są komisje okręgu, w którym pozyskana została zwierzyna;

4. 4)  oceny dokonywane są w zależności od potrzeb, jednak nie rzadziej niż raz do roku;

5. 5)  komisja dokonuje oceny spreparowanego trofeum łowieckiego (czaszka wraz

   z żuchwą) dostarczonego przez przedstawiciela dzierżawcy lub zarządcy obwodu łowieckiego. Podczas oceny ma prawo być obecny myśliwy, który dokonał odstrzału zwierzyny;

6. 6)  za spreparowanie trofeum odpowiada myśliwy, który je pozyskał;

7. 7)  za trofeum spreparowane uważa się trofeum pozbawione tkanki mięsnej i łącznej oraz

   wybielone, z pełnym uzębieniem – z wyjątkiem ubytków naturalnych;

8. 8)  o terminie oceny dokonywanej przez komisję zarząd okręgowy zawiadamia

   dzierżawców i zarządców obwodów łowieckich na 21 dni przed oceną,

   z zastrzeżeniem przypadków, o których mowa w pkt. 9;

9. 9)  w przypadku realizacji odstrzału przez tzw. myśliwego komercyjnego ocena trofeum

   pozyskanego przez cudzoziemca dokonywana jest - a w przypadku pozostałych myśliwych komercyjnych - może być dokonywana, niezwłocznie po zakończonym polowaniu i spreparowaniu trofeum;

10)o wynikach oceny komisja zawiadamia zarząd okręgowy, a ten w przypadku stwierdzenia odstrzału ocenionego na punkt czerwony zawiadamia na piśmie zainteresowanego – myśliwego, który pozyskał trofeum będące przedmiotem oceny;

11)zainteresowany może w terminie 21 dni od otrzymania zawiadomienia, o którym mowa w pkt. 10, zwrócić się z wnioskiem o ponowną ocenę. Ponownej oceny dokonuje skład oceniający, powołany spośród członków komisji, z wyłączeniem członków składu oceniającego, który dokonywał zakwestionowanej oceny. O terminie ponownej oceny zawiadamia się zainteresowanego na 14 dni przed wyznaczoną datą. Zainteresowany zobowiązany jest dostarczyć przy ponownej ocenie posiadaną część trofeum. W przypadku niedostarczenia części trofeum skład oceniający odstępuje od ponownej oceny;

12) komisja ze swych prac sporządza sprawozdanie i przekazuje je właściwemu zarządowi okręgowemu w terminie do 3 miesięcy od daty dokonania oceny;

13)na podstawie przedłożonego sprawozdania komisji, w przypadku oceny prawidłowości odstrzału oznaczonej punktem czerwonym, zarząd okręgowy właściwy dla miejsca dokonania oceny zawiadamia o tej ocenie zarząd okręgowy właściwy dla miejsca zamieszkania zainteresowanego myśliwego;

8

14)zarząd okręgowy właściwy dla miejsca zamieszkania myśliwego, na podstawie zawiadomienia, o którym mowa w pkt 13, nakłada na myśliwego kary porządkowe wymienione w art. 42da ustawy Prawo łowieckie;

1. 15)  zarząd okręgowy, o którym mowa w pkt 14, o nałożeniu kary porządkowej informuje: – zarząd okręgowy właściwy dla położenia obwodu, w którym nastąpił odstrzał,
   – koło łowieckie, którego członkiem jest ukarany myśliwy,
   – dzierżawcę lub zarządcę obwodu, gdzie nastąpił odstrzał;

2. 16)  komisje są zobowiązane do trwałego oznakowania trofeum poprzez nawiercenie przy prawym możdżeniu otworu o średnicy 3–6 mm. W przypadku dokonanej oceny na punkt czerwony połowa żuchwy pozostaje w dyspozycji komisji do czasu sporządzenia sprawozdania. Wszystkie żuchwy niezależnie od oceny podlegają trwałemu oznakowaniu;

3. 17)  w przypadku:

   • -  nieprzedstawienia komisji trofeum do oceny;

   • -  przedstawienia komisji trofeum w stanie uniemożliwiającym dokonanie oceny;

   • -  próby świadomego wprowadzania w błąd komisji;

   • -  przedstawienia komisji do oceny nieprawidłowo spreparowanego trofeum; właściwy zarząd okręgowy może zawiadomić rzecznika dyscyplinarnego;

4. 18)  wszystkie pomiary elementów trofeów dokonywane są wg formuły CIC;

19)przy dokonywaniu prawidłowości odstrzału skład oceniający stosuje poniższą

punktację:
– odstrzał prawidłowy 1 pkt zielony (O), – odstrzał nieprawidłowy 1 pkt czerwony (X),

IX. Wycena medalowa

1. Wyceny ostatecznej trofeów dokonuje komisja wyceny powołana przez Zarząd Główny PZŁ.

2. Trofea samców zwierzyny płowej i muflonów, kwalifikujące się do wyceny medalowej (wg Rozporządzania Ministra Środowiska z dnia 19 maja 2005 r.), winny być wycenione wstępnie przez komisję oceny prawidłowości odstrzału samców zwierzyny płowej
   i muflonów (dalej zwanej komisją) podczas dokonywania oceny prawidłowości odstrzału.

3. Wycena wstępna trofeów kwalifikujących się do wyceny medalowej pozyskanych przez cudzoziemców powinna być dokonywana przez komisję oceny, niezwłocznie po zakończonym polowaniu i spreparowaniu trofeum.

4. Zarządy okręgowe prowadzą rejestry łowieckich trofeów medalowych.

5. Wyceny trofeów medalowych odbywają się co najmniej raz do roku.

6. Trofea medalowe podlegają ewidencji i ujmowane są w Centralnym Rejestrze Trofeów

   Łowieckich prowadzonym przez Zarząd Główny PZŁ.

7. Do ostatecznej wyceny trofeów brązowo i srebrnomedalowych uprawnieni są eksperci

   powołani przez Zarząd Główny PZŁ, a do wyceny ostatecznej trofeów złotomedalowych sędziowie seniorzy powołani przez CIC.

9